Sycylia - część III (Ragusa)

Jednym z najciekawszych miejsc, które odwiedziłam w tym roku na Sycylii jest niewątpliwie Ragusa. Miasto to - podobnie jak większość miejscowości położonych we wschodniej części wyspy - zostało zniszczone w czasie wielkiego trzęsienia ziemi w 1693 roku. Wówczas część jego mieszkańców postanowiła przenieść się w nowe miejsce, położone na płaskowyżu (Ragusa Superiore). Pozostali zdecydowali się natomiast na odbudowanie miasta w jego poprzedniej lokalizacji (na niższym wzgórzu). Ta część określana jest dziś mianem Ragusa Ibla.

Ragusa Ibla nie została odbudowana w swoim poprzednim kształcie, lecz w - popularnym wówczas - stylu barokowym.

Co warto zobaczyć...? Z pewnością Duomo di San Giorgio! (przy piazza Duomo piłam najlepsze sycylijskie caffe latte!)

I tu mała konkluzja - w każdym włoskim mieście/miasteczku jest jakieś Duomo [wł. katedra], które z pewnością warto zobaczyć. Wpływy kościoła - w przeszłości, dziś jest to już mniej zauważalne - były bardzo silne i niewyobrażalne było by jakaś społeczność miejska nie posiadała swoich budynków sakralnych....a wiadomo - czym większa i piękniejsza budowla, tym zamożniejsi musieli być mieszkańcy danego miejsca. Chcąc pokazać swoją pozycję na tle innych miast czy regionów przeznaczali swoje majątki na wyposażenie kościołów, katedr itd. Szczególnie widoczne jest to w większych miastach portowych. Miłośnikom zwiedzania kościołów polecam szczególnie Genova (Genuę). Tam hasło "zastaw się a postaw się" widoczne jest na każdym kroku. O przysłowiowe "pokazanie się" rywalizowali nawet mieszkańcy pomniejszych bocznych uliczek przy których zlokalizowane są niewyobrażalnie bogate - wprost skąpane od złota - kościoły.

Wracając jednak do Ragusy :) ....
miłośnikom przyrody polecam Giardino Ibleo. Można się w nim schować przed upałem, odpocząć na jednej z ławek wpatrując się w panoramę zagajników i pagórków.

Do pozostałych - najważniejszych zabytków miasta - zalicza się m.in. barokową Cattedrale di San Giovanni Battista, barokowy kościół Santa Maria dell'Itria, Muzeum Archeologiczne, XIX wieczny kamienny most Ponte Vecchio oraz znajdujący się w pobliżu miasta XIV wieczny Castello di Donnafugata. 

Warto dodać, że w 2002 roku zabytkowe centrum Ragusy (wraz 7 innymi miastami doliny Val di Noto) zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Lidl – Świąteczny Katalog Win

8 grudnia Lidl Polska zorganizował dla dziennikarzy i blogerów winiarskich uroczystą kolację w jednej ze znanych warszawskich restauracji - Platter. Znajduje się ona na I piętrze hotelu InterContinental. W kolacji wziął również udział Karol Okrasa - twarz kampanii reklamowych Lidla.

Blogerzy mieli możliwość skosztowania wybornych potraw m.in. marynowanego dorsza, tatara z łososia, królika duszonego na maśle oraz deseru a`la Creme Brulee. Do potraw dobrane zostały wina z najnowszej (świątecznej) oferty Lidla. Zostały one dobrane (jak zawsze) przez somaliera sieci - Michała Jancika. 

Kolacja w restauracji Platter inaugurowała nową, świąteczną ofertę sieci Lidl. Po kolacji odbyła się właściwa degustacja win ze świątecznego katalogu. Do oferty trafiło 14 win, w większości średnich i dobrych (kluczem były wina cieszące się największym powodzeniem w 2016 roku).

Niestety dwa najlepsze (moim zdaniem) wina – Côtes du Rhône Muriel Thomas i grand cru Château Fonroque – w sprzedaży znajdą się dopiero w styczniu 2017 r.

 Jak przy poprzednich edycjach dominują wina z Bordeaux. Rozpiętość cenowa to wachlarz od 14,99 zł do 149 zł.

Co można zakupić?:

• ARSA Cava Arestel Brut

Hiszpańskie musujące w bardzo dobrej cenie (14,99 zł), na Sylwestra jak znalazł. 

• Le Cellier de la Fecht Crémant d’Alsace Weiber Brut

Troszkę droższy Brut za 27,99 zł. Bardzo dobre wino musujące. Jest lekkie, świeże. W tej cenie dobry zakup. 

• Jacques Picard Maxime Bellois Brut

Szampan od małego producenta (R.M.) 79,90 zł.

• Bouin-Boumard Muscadet Sèvre et Maine sur lie Domaine de Beaurepaire 2014

Z nutami brzoskwini i moreli. Pije się przyjemnie, również dzięki niskiej cenie 17,99 zł.

• Cave de Pfaffenheim Alsace Riesling Ernest Wein 2015

Riesling z minimalnym cukrem z nutą jabłka, cena 19,99 zł. 

• Viticultori Caldaro Alto Adige Weissburgunder 2015

W smaku świeże, z jabłeczną nutą. W tej cenie trudno oczekiwać więcej. Górna Adyga - dobra cena jak na ten koneserski region  24,99 zł.

• Condes de Albarei Rías Baixas Albariño Salneval Barrica 2015

Beczkowe wino z Galicji - wymaga dekantacji za 29,99 zł.

• Cave de Pfaffenheim Alsace Gewurztraminer Ernest Wein 2015

Mało aromatyczne, lekko jabłkowe i wytrawne w smaku 29,99 zł

• O.S.M. Salento Rosso Caterina Bellanova 2014

półwytrawne w cenie 14,99 zł.

• Lu.Co. (VR) Ca’ de’ Monaci Salento Negroamaro Appassimento 2013

Z suszonych na rodzynki winogron Negroamaro à la Valpolicella Ripasso. Przyjemny bukiet śliwek i szarlotki, trochę tanin, w cenie 17,99 zł. 

• P.V. spa Veneto Rosso Vigneti del Sole 2014

 Z lekko podsuszonych winogron „da uve leggermente appassite”, z bliżej nieokreślonych szczepów i anonimowej rozlewni w Veneto. 24,99 zł 

• RE 407.V2 Ribera del Duero Hachón Selección Especial 2014

Średnia koncentracja, dobry owoc, wyczuwalne taniny, wino przyjemne w piciu, w atrakcyjnej cenie – 24,99 zł. 

• RE 2905.300 Priorat Crianza Vinya Carles 2010

Smak czarnej porzeczki, mało beczki. dobra gęstość, dojrzałe, miękkie taniny. Porządne wino hiszpańskie w średniej cenie 29,99 zł. 

• Duca di Castelmonte Terre Siciliane Moscato

Słodkie likierowe mocne wino do 16% alk. karmelowe, średnio soczyste, z nieźle zrównoważonym alkoholem. Jeżeli ktoś lubi słodkie wina przyjemne w piciu, bliżej likieru niż wina, w dobrej cenie 17,99 zł. 

Sycylia mniej oczywista - Noto (część II)

Podróżując po Sycylii warto poświęcić trochę czasu miejscom, które w przewodnikach często są pomijane lub znajdują się z dala szlaków turystycznych. Każdy zachwyca się Taorminą, Catanią oraz Syrakuzami, ale według mnie do czołówki najbardziej interesujących miast we wschodniej części wyspy należy Noto oraz Ragusa (Ragusa Ibla).

NOTO

Noto zrobiło na mnie niesamowite wrażenie. Nie będę ukrywać, że uwielbiam zwiedzać miasta... podziwiać ich architekturę oraz przyglądać się codziennemu życiu mieszkańców. Kiedy zastanawiam się nad tym jaki trud został włożony w ich wybudowanie, jak musiało się w nich kiedyś żyć, z jakimi problemami borykali się ich mieszkańcy kiedyś i dziś....cóż... turystyka miejska należny do moich ulubionych. Noto dla wytrawnych "miejskich podróżników" jest wręcz rajem...przechodzę zatem do rzeczy :)

Pierwszym miejscem do którego docieramy jest Porta Reale (brama miejska powstała w 1838 r.). Przechodzi ona w Corso V. Emanuele przy której położone są niemal wszystkie atrakcje architektoniczne miasta. Właśnie... po przekroczeniu bramy miejskiej następuje już tylko szereg niekończących się zachwytów. Nie ulega wątpliwości, że Noto zostało wybudowane tak by zachwycać. Nie sposób wyobrazić sobie jak wielkie wrażenie musiało ono robić w XVIII wieku. Tym bardziej, że nawet dziś wywołuje ono szczery podziw. Trudno ująć to słowami - to trzeba po prostu zobaczyć. Spotkałam się kiedyś ze stwierdzeniem, że Corso Emanuele jest niczym Krupówki ;) Cały dzień przechadzać się można po niej tam i z powrotem podziwiając piękno barokowej architektury oraz wspaniałe widoki na dolną część miasta. Dla osób nieobojętnych na piękno miejskiej architektury miejsce to z pewnością zapadnie w pamięć. Jestem pewna, że wrócę tu jeszcze nie raz.

Porta Reale

Moja Sycylia - wschodnia część wyspy (część I)

Sycylia moimi oczami (część I) L'immagine della Sicilia agli miei occhi

Taormina.

Słowem wstępu.....

 

Uwielbiam Włochy, ale Sycylia ma dla mnie znaczenie szczególne. W żadnym innym miejscu nie spotkałam się z taką życzliwością, otwartością i radością życia. Jest to najuboższa część Włoch, ale przy tym najbardziej autentyczna i ujmująca. Sycylijczycy nie znają chyba słowa "nie". Są skorzy do długich rozmów a kiedy trzeba - do pomocy. To miejsce do którego chce się wracać :-)

Wschodnia część Sycylii bywa nazywana "gracko-barokową". Jej architektura różni się od pozostałej części wyspy, na której rozwój większy wpływ miała kultura afrykańska i arabska. W 1693 r. została ona naznaczona tragicznym w skutkach trzęsieniem ziemi w wyniku którego śmierć poniosło bardzo wielu mieszkańców wyspy (ludność Catanii zmniejszyła się z 20 tys. do 4 tys. osób, a Ragusy z 9950 do ok. 5000). 

Wiele miast musiało zostać odbudowanych lub zbudowanych od samego początku (m.in. Syrakuzy czy Noto). Zwiedzając barokowe kościoły, budynki użytku publicznego czy parki niemal na każdym kroku natknąć się można na tablice informujące o tym, iż miejsce to zostało zrekonstruowane po Terremoto del Val di Noto del 1693. Część miast została odbudowana w niemal identycznej formie, część zaś zupełnie od podstaw zgodnie z zasadami baroku sycylijskiego (styl ten z jednej strony ma cechy charakterystyczne dla baroku europejskiego, takie jak przesyt krzywizn i ornamentów, z drugiej strony wyróżnia się na tle ówczesnej architektury dynamizmem oraz wykorzystaniem masek czy puttów). Efekty tego okresu w sztuce i architekturze możemy podziwiać obecnie na ulicach wielu sycylijskich miast.

 

CATANIA

Piazza del Duomo w deszczu :)

Katedra skąpana w słońcu

Kręte uliczki odchodzące od Via Etnea

Podróż po wschodniej Sycylii najlepiej zacząć od Catanii. Miasto położone jest zaledwie 5 km od Portu Lotniczego Fontanarossa. Catania stanowi swoisty tygiel kulturowy. Jeden z mieszkańców w rozmowie ze mną określił je jako "jedyny taki tygiel na Sycylii, który respektuje inne kultury, umie z nimi współżyć i czerpać od siebie wzajemnie". Słowa te doskonale odzwierciedlają klimat tego miejsca. Co warto zobaczyć? Punkt centralny (jak w każdym mieście we Włoszech) stanowi Piazza del Duomo. W jego centrum usytuowana jest katedra di Sant'Agata (znajdują się w niej relikwie świętej), fontanna dell'Elefante (przedstawia słonia dźwigającego egipski obelisk - symbol miasta), budynek ratusza - Palazzo del Municipio, dawne seminarium Chierici oraz Porta Uzeda - brama wybudowana w 1696 r. dla połączenia Via Etnea z dzielnicą portową Catanii.

Jedną z najbardziej ruchliwych ulic jest Via Etnea. Prowadzi przez centrum miasta i ma ok. 3 km długości. Znajdują się przy niej liczne sklepy, gelaterie (lodziarnie) i caffeterie. Kierując się na północ od Duomo prowadzi ona do Giardino al Borgo, urokliwego ogrodu w którym roi się od rodziców z dziećmi i par zakochanych :-)

Tuż za piazza del Duomo, bezpośrednio za Fontana dell'Amenano zbudowaną w 1867 r. znajduje się słynny targ rybny - miejsce piękne i makabryczne. Targ czynny jest codziennie od godz. 7.00 do godz. 14.00. Oprócz niezliczonych gatunków ryb i owoców morza, dostać tam można też świeże warzywa i owoce np. tak egzotyczne jak opuncje figowe czy słynne czerwone pomarańcze rosnące tylko na Sycylii.(Moro, Tarocco i Sanguinello to sycylijskie trio odmian wyróżniających się intensywnie czerwoną barwą miąższu. Uprawiane są one w prowincji Enna, Catania oraz Siracusa w południowo-wschodniej części Sycylii.). Drugi taki targ (Vucciria) znajduje się dopiero w Palermo

 

ACIREALE

Nie jest to obowiązkowy punkt podróży, ale miasteczko jest z pewnością warte zobaczenia. Acireale oddalone jest zaledwie 15 min koleją od stacji Catania c.le.  

Urokliwe widoki z Giardino

 

TAORMINA

Miasto położone jest na północ od Catanii. Jest to jeden z najbardziej znanych sycylijskich kurortów. Turystów z całego świata spotkać tu można o każdej porze roku. Spacerując wąskimi uliczkami na każdym kroku natknąć się tu można na ekskluzywne butiki i sklepy z pamiątkami. Z założenie nie za bardzo przepadam za tego typu miejscami, jednak wszechobecny blichtr rekompensują zapierające dech w piersiach widoki :-)
Taormina zachwyca niewątpliwie niesamowitym krajobrazem (jest położona na szczycie wzgórza o wys. 250 m .n.p.m). Prawdziwym przeżyciem jest również sam dojazd do miasta - wiodą do niego wąskie i bardzo strome uliczki (chociaż w tej konkurencji wygrywa bezapelacyjnie Ragusa Ibla!). W samej Taorminie warto przejść się Via Teatro Greco, wąskiej uliczce prowadzącej do teatru antycznego z IV w p.n.e. Następnie Via Don Giovanni Bosco oraz Corso Umberto. Przy tej drugiej mieści się Duomo oraz Porta Catania i Arcipretura di Taormina.
 
Na miejscu warto spróbować miejscowego specjału - deserowego wina wzmacnianego o smaku migdałowym tj. Vino alla Mandorla.

WINE EXPO POLAND 2016

Jesienna aura nie sprzyja aktywności. Obecnie, najchętniej siedziałabym całymi dniami pod kocem wypatrując pierwszych zapowiedzi wiosny (o zgrozo... a przede mną jeszcze kilka ponurych miesięcy!). Staram się poświęcać zatem wszelkim sposobnościom, które zaktywizują mnie i zmobilizują do opuszczenia mieszkania. Do jednym z nich należało - bez wątpienia - wydarzenia o którym każdy miłośnik wina wiedzieć powinien. Mowa oczywiście o Wine Expo Poland & Warsaw Oil Festiwal 2016. Tegoroczna edycja to druga odsłona tego przedsięwzięcia.  Poza typową degustacją mającą umożliwić producentom win i oliw pozyskanie nowych klientów, importerów i dystrybutorów, odbyły się również warsztaty, których zadaniem było przybliżenie osobom spoza branży magicznego świat win. W programie znalazły się m.in. następujące warsztaty: wino i zdrowie, nowoczesne trendy w winiarstwie, jak łączyć wino z jedzeniem czy pozytywne atrybuty oliwy z oliwek. Honorowym gościem tegorocznej edycji targów była Chorwacja. 14 czołowych chorwackich winnic zaprezentowało swoje najlepsze etykiety oraz produkty spożywcze. Poza Chorwacją do Warszawy przyjechali także winiarze z Włoch, Grecji, Kosowa, Węgier i Francji.

Fajnym pomysłem okazało się też to, iż prócz win zaprezentowane zostały rzeczy z nimi związane. Uwagę przykuwało m.in. stanowisko "Magazynu Wino" oraz producentów lodówek do przechowywania wina. Jestem pewna, iż znajdą się osoby, które chciałyby wyposażyć w nie swojego kuchnie :)

Kilka etykiet przykuło moją uwagę i z pewnością kiedyś chciałabym do nich powrócić. Urzekły mnie przede wszystkim produkty zaprezentowane na stoisku Luigino Zago (znakomite Prosecco Frizzante Doc Treviso), SUTTOwine (Prosecco Doc Extra Dry, Pinot Grigio Igt Venezie 2015) oraz Creavini (Nero d’Avola Sicila IGP, Cabernet Sauvignon IGP i Pinot Grigio Terre di Chieti IGP).

Niektórzy zarzucą mi pewnie, że jestem ostatnio monotematyczna, ale cóż poradzić mogę na to, że w moje gusta najlepiej wpisują się wina pochodzące z Włoch. Muszę chyba powrócić do szczepów i win uprawianych w Nowym Świecie by przerwać ten nieustający zachwyt Półwyspem Apenińskim.

W czasie trwania targów moją uwagę przykuł.... brak dużej liczby gości. Z jednej strony była to dla mnie niewątpliwie zaleta - nie musiałam przepychać się do poszczególnych stoisk (jak to ma zazwyczaj miejsce na degustacjach komercyjnych), miałam okazję porozmawiać z każdym z winiarzy na spokojnie i bez pośpiechu. Z drugie strony szkoda, że impreza ta nie cieszy się aż tak dużym zainteresowaniem, na jakie niewątpienie zasługuje. Możliwe, że jednym z czynników zniechęcających była pogoda. 

 Deszcz i grad nie stanowią pozytywnego bodźca skłaniającego do wychodzenia z domu.... trzeba jednak przeciwstawiać się niekorzystnej aurze i poznawać nowe wina, które konsumować można będzie później domowych pieleszach;-)

Węgry, Francja i Polska (!) w Lidlu - nowe propozycje.

Kolejna Jesienno-zimowa oferta Lidla.…. a w niej kolekcja win węgierskich, francuskich i po raz pierwszy polskich.

W piątkowe popołudnie 30 września „w warszawskim rezerwacie”(nawiązanie do filmu Rezerwat  w reżyserii Łukasza Palkowskiego) czyli na Pradze Północ, przy ul. Stalowej 52 w butikowym Aparthotelu odbyła się prezentacja i degustacja najnowszej kolekcji win Lidla dobieranych do oferty sieci handlowej w Polsce przez somaliera Michała Jancika.

Prezentacja i degustacja była jak zwykle połączona z degustacją kulinarną przygotowaną przez hotel z oferty produktów Lidl.

Lidl postanowił rozszerzyć swoją ofertę. Po raz pierwszy w historii sieci zaprezentowano wina polskie. To wielka zachęta dla polskich winnic. Dyskonty generalnie promują wina z całego świata. Obecnie Polacy mogą skosztować polskie wina „Polka”.  

Marka „Polka" ma nawiązywać do faktu, że większość wina w Polsce kupują kobiety. „Polkę” w Lidlu można kupić w trzech rodzajach: białe wytrawne, czerwone wytrawne i półwytrawne różowe. Wino pochodzi z winnicy Srebrna Góra położonej u stóp klasztoru o.o. Kamedułów na Bielanach pod Krakowem, okolicy historycznie związanej z produkcją win. Pomysł na winnicę zrodził się jako hobby a później przekształcił się na plan biznesowy.

Marka Polka została stworzona specjalnie dla Lidla, ceny win nie przekraczają 30 zł, co mieści się w możliwościach przeciętnej polskiej rodziny.

Biała Polka to wino (półwytrawne), z pełnią białego owocu, o aromatach cytrusów i owoców egzotycznych na bazie szczepów Johanniter, Solaris i Hibernal i nie urzekło mnie smakiem nie nadaje się raczej do picia solo ale np. do dobrze przyprawionej ryby.

Różowe to wino (półwytrawne) wytworzone ze szczepów Cabernet Cortis i Zweigelt choć nie przepadam  za winami różowymi pije się przyjemnie, jest delikatniejsze niż poprzednie o aromaci, białych śliwek, czerwonych porzeczek i malin, powinno być schłodzone tak jak białe, moim zdaniem nadaje się do picia solo w ciepłe letnie dni jako napój chłodzący.

Czerwone to wino (wytrawne) chociaż zaprezentowano dwa roczniki z identycznymi etykietami są to dwa róże wina 2014 to100% Regent o aromatach wiśni dość taniczne. Nie nadaje się do picia solo ale np. do gulaszu z dziczyzny może być odpowiednie. 2015 to  kupaż Regenta, Rondo i Acolon, bardziej zbalansowane, wyczuwalne wiśnie, czerwone porzeczki na pewno nadaje się do ciężkich tłustych potraw mięsnych.

Dotychczas nie kupowałam polskich win, bo były zbyt drogie i chociaż wina te nie przypadły mi do gustu na tle pozostałych 50 win co może być jednak przyczyną polskiego chłodnego klimatu, pochodzenia polskich szczepów winogron z hybryd i specyficznego kupażu, smakującego inaczej niż  odmiany szczepów szlachetnych. Ta akcja Lidla i Srebrnej Góry pozwoli szerokiej rzeszy polaków poznać polskie wina.